Dígocho en confianza

Estou con un home traballando nunha pequena obra, estabamos cavando e quitando terra, el era un home de mediana idade e negro, os dous estábamos traballando arreo cando chagado a un momento achegase un rapaz, era o fillo daquel home, un rapaz novo, mirando de seguido o móbil, con una gorra e cunha cara de desganado, achegábase a falar co pai.

Da conversa que o pai monopolizaba so se lle escoitaba repetir un tipo de frases “ Tes que espabilar algo, agora eu inda podo tirar pero cando eu non de, vaste pegar un bo golpe, aínda que non queiras estudar polo menos fai algo por ehí “. O rapaz non respondía a penas e permanecía nunha actitude pasiva todo o rato.

Pouco máis tarde eu paro un cacho e vou a un sitio o carón da obra, alí había unha morea de xente mirando cara un comedeiro de herba para as vacas, aínda non pasara nada pero estaban esperando algo, de entre os espectadores estaba un amigo meu co cal fora o lugar da obra, el faloume e díxome que se tiña que marchar xa que xurdira non sei que cousa e que debía marchar xa, o momento fíxome en como mo esta a dicir e respóndolle “ haber, que xa nos coñecemos moi ben, temos unha morea de confianza, non digas escusas que podes dicir que te queres marchar porque simplemente queres, xa noto que neste lugar te aburres, se queres marchar faino, pero non me veñas con escusas tontas “, “ non que si que teño que facer unhas cousas e tal “ repetía el, “haber home que ca confianza que temos non me veñas con tonterías, eu xa me quedarei, se hai alguén que me poida baixar ben, se non xa me molestarei en ir a pé inda que tarde uns días, un momento “, de súpeto un insecto achegouse o meu xeonllo esquerda producindo un agudo dor, eu paro de falar e xiro a mirar mentres mando a man a apartalo, antes de que me para a pensar cacei o insecto, e mateino, simplemente cando saquei a man por el seguiu no bicado.

FIN