Partidos en vivo

Somos tres amigos que decidimos irnos de aventura a un lugar esquecido e escondido no medio dun bosque de difícil acceso, o único que sabemos é que hai un edificio de pedra grande e en ruínas, guiados por un mapa grosa encontrámolo, estaba nun sitio altísimo preto dun balado, entramos, dentro había moita humidade e diversos animais recorrían os corredor asustados da nosa presenza, non tiñamos claro o que buscabamos pero esperabamos encontrar algo interesante, chegado a un momento entramos no salón principal, aí escoitamos unha risa estraña do outro estremo, había unha muller con aspecto de meiga, o vernos dixo unha palabras en alto para que xusto despois saíse correndo un xabaril enorme cara nos, sen ningunha arma so podemos saír correndo, afortunadamente despistámolo nos corredores podendo escapar, tampouco estabamos tranquilos fora e marchamos cruzando o bosque cara un pobo moi coñecido pola zoa.

Ese pobo estaba construído nunha longa pendente, dende o mercado situado na cima podía verse un enorme val formado por dúas serras longas, nunha delas estaba o edificio da meiga, alí arriba era onde os tres estabamos debatendo si volver, marchar ou quedar a durmir debaixo de unha cabana que tiñan no medio do pobo.

Estamos catro amigos nun campo de fútbol pequeno, o comezo parece unha pachanga normal pero pouco despois os catro pasamos a ser catro espectadores con mandos, estamos manexando os xogadores do partido en vivo, máis tarde o xogo pasa a ser baloncesto, co tempo aparecen novos espectadores con ganas de xogar, cando nos damos conta o balón perdera presión e tiñan que parar o encontro, nese intre tamén se dan de conta de que os espectadores que queren xogar son moitísimos, case 50, os outros tres empezan a organizar a xente en dous equipos e prepáranse para poder xogar todos, eu mentres bou co balón a inflalo, unha muller esperaba con un bote de xampú HS, aquel balón tiña a particularidade de que so se podía inchar con xampú HS.

FIN